Maandag 18 maart

We hebben overdag twee lezingen gekregen over de situatie in de Cordillera.

Abie van CPA (Cordillera People Alliance)schetste in twee uur de geschiedenis van de bevolking in de Cordillera. In het begin van de 20ste eeuw kwamen de Amerikanen naar de Filipijnen om te koloniseren. Vooral in de Cordillera bliezen ze stukken land op om op zoek te gaan naar goud en andere edele metalen. Ze verdreven mensen van hun eigen land, van hun eigen thuis. De lokale bevolking werd onteigend van hun eigen erf. Met als logisch gevolg dat de Amerikanen tegenstand kregen van lokale rebellen. De oplossing hierop van de Amerikanen was heel schrijnend. Om rebellie tegen te gaan besloten ze om elk jongetje die ouder was dan 10 jaar dood te schieten.

De Amerikanen zijn ondertussen wel weg maar veel is er niet veranderd. Het land van velen in de Cordillera wordt nog steeds opgeblazen voor de goudindustrie. Grote bedrijven kopen via de regering land op en kunnen zo hun eigen gangetje gaan. Hetzelfde geldt voor de megadammen. De lokale bevolking moet hiervoor plaats maken zonder dat ze zeker zijn dat ze ergens anders terecht kunnen.

Op die interessante en pakkende uitleg volgde een getuigenis van een boer die werkte in de Cordillera. Hij vertelde dat de lokale rijsttelers niet kunnen genieten van hun eigen rijst. In de Filipijnen is het de “gewoonte” om heel veel rijst te importeren omdat die goedkoper is dan de lokale rijst. Waar is de logica? In de Filipijnen eten ze amper Filipijnse rijst terwijl dat ze wel genoeg oogsten voor het hele land. De concurrentie van Thailand en Vietnam is te groot. De boeren moeten hierdoor noodgedwongen hun eigen rijst verkopen aan bodemprijzen.

De dag eindigde fantastisch. In de namiddag zijn we voor de eerste keer de binnenstad van Baguio gaan verkennen. We bezochten een klein festival met een paar kraampjes, drank- en eetstandjes, live muziek,.. Gezelligheid troef! Een paar uurtjes later gingen we op zoek naar souvenirs in een op-en-top Aziatische overdekte markt. Het afbieden en deals maken met de lokale verkopers maakte de ervaring compleet.

De avond eindigde op de Night Market in het centrum. Jasjes, schoenen, juwelen, eten, drinken,... Alles wat je kan bedenken, dat vond je op de Night Market. Zalig!

Dinsdag 19 maart

Vandaag was een aangrijpende dag. We hebben kennis gemaakt met de lokale bevolking van het dorpje Ucab. Een bewoonster vertelde ons over de invloed van de large scale mining. Sinds 1904 tot nu heeft Benguet corporation meer dan 70% van de voorouderlijke grond van deze mensen opgeeist. Voor het bouwen van een huis moeten ze zelfs toestemming vragen! In de loop van de jaren werd ook de fauna en flora aangetast. Het gevolg hiervan is uitsterving van de lokale dieren, het verdwijnen van hun drinkbaar water en het aantasten van hun vruchtbare grond.

Wat wij ook te zien kregen, waren de barsten in de huizen. In september 2018 zijn er een 100-tal mensen levend begraven door een massale grondverzakking. Deze werd veroorzaakt door het niet terug opvullen van de ondergrondse tunnels die de Benguet co. boort voor het delven van goud. Deze mensen leven elke dag in angst voor een verdere verzakking.

We zijn naar de traditionele small scale mining gaan kijken, waar we te weten kwamen dat tien mannen 5g a 10g goud per maand produceren. Daarvoor krijgen ze elk ongeveer 1500 peso’s (afhankelijk van de marktwaarde). Het werk is vreselijk zwaar. Ook komen ze in contact met cyanide, om het proces te versnellen. Ter informatie een gsm bevat 2g goud, dit is gelijk aan minimum 2 maand werken voor 1 mijnwerker.

Bij het produceren van goud hebben de mijnwerkers veel water nodig (35 000 liter per gram goud!!). Dit kopen ze in Baguio, aangezien hun voorraden uitgedroogd zijn door de large scalemining. De lokale bevolking wil een stop toeroepen aan de large scale mining zodat ze hun traditionele grond terugkrijgen en naar een meer traditionele wijze van goudwinning kunnen terugkeren.