Ons telefoon: +32 3 777 20 15 Ons e-mailadres: info@solidagro.be

In beeld: Gerben, van vrijwilliger en ambassadeur tot educatief medewerker



In beeld: Gerben, van vrijwilliger en ambassadeur tot educatief medewerker

8 jun. 2021 door Solidagro

Gerben maakt al een hele tijd deel uit van het Solidagro-team als vrijwilliger en ambassadeur. Tot het einde van dit jaar zal hij binnen de organisatie actief zijn als educatief medewerker.

Een korte kennismaking:

  • IMG_20210520_095914Waar kom je vandaan?

Ik mag nog zeggen dat ik in de jaren negentig ben geboren. In 1999 zag ik het levenslicht te Beveren-Waas. Een jaar later werd het ziekenhuis daar gesloten. Er is voor zover ik weet geen sprake van een oorzakelijke verband. Ik bracht mijn kindertijd door in Vrasene. Momenteel woon ik samen met mijn ouders en broer op het Kalf in Sint-Gillis-Waas. 

  • Wat vind je belangrijk?

Ik vind het belangrijk om te beseffen dat we niet langer enkel leven in ons dorp, Vlaanderen, België of West-Europa, maar dat we deel uitmaken van een geglobaliseerde wereld waarin alles op één of andere manier met elkaar verbonden is. Dit wordt duidelijk gemaakt door de klimaatcrisis en door de huidige gezondheidscrisis. Er zijn weinig zaligmakende oplossingen, maar dat wil niet zeggen dat we ons moeten laten ontmoedigen. Ik vind het belangrijk om zelf, maar vooral samen in actie te schieten, zelfs als dit maar kleine veranderingen teweeg brengt.

  • Waar word je blij van?

Ik word blij van een heleboel dingen. Bij deze een poging tot een niet-exhaustieve opsomming. Ik word blij van mijn enthousiaste collega’s, ik word blij van de helden die vrijwilligers zijn, ik word blij van sporten, ik word blij van de mopjes die mijn broer maakt, ik word blij van mijn vriendin, ik word blij van Ilja Leonard Pfeijffer en ik word ZONDER schaamte blij van FC De Kampioenen…

  • Waar heb je een hekel aan?

Ik heb een hekel aan Covid-19, hoewel ik desondanks van januari 2021 tot begin mei 2021 op Erasmus ben kunnen gaan in Martinique. Daar leerde ik surfen. Tijdens het surfen waren er, verbazingwekkend genoeg, steeds mensen die het er nog minder goed vanaf brachten dan ikzelf. Na vijf minuten lagen ze al met hun plank te zonnen op het strand. Maar achteraf verscheen er dan wel een foto op sociale media waarop ze poseerden met hun surfplank en beschreven hoe ongelooflijk de surfervaring wel was. Ik denk dat het nu wel duidelijk is waar ik een hekel aan heb.

  • Waar kijk je naar uit?

Ik kijk uit naar Solidagro beweegt (de wereld) in augustus. Het wordt een fantastische sportmaand. Ik kijk er naar uit om tijdens ons startevent terug te kunnen samenwerken met vrijwilligers en om na afloop samen te blijven plakken en er eentje of twee te drinken. Verder kijk ik er al naar uit om terug naar Martinique te gaan. Hoewel het hier in België zeker niet slecht is.

Labels:

Met steun van

Sluiten