Bij het arriveren in het dorp zaten alle dorpsleden op het centrale pleintje aan de Community Hall omdat toevallig die dag assembly was: overlopen van alle budgetten van het afgelopen jaar. Het leek een eeuwigheid te duren vooraleer wij ons mochten voorstellen. Daarna dinner en pas als het al donker was werden we per twee toegewezen aan onze gastgezinnen.

Pas achteraf zou blijken dat we 4 dagen geen internetverbinding zouden hebben.....

Maandag hebben we de health workers in onze community ‘Lamag’ geholpen. In de ochtend mochten we de vroedvrouw helpen met de baby’s te wegen en de bloeddruk te nemen van de moeders. Terwijl enkele studenten bezig waren, kwam er een patiënt met een beenwonde door de wrijving van zijn werkbotten. Deze wonde was volledig ontstoken waardoor zijn volledige been was opgezwollen.

Er kwam ook een vrouw op controle die al 6 maanden zwanger was en we mochten hierbij naar de hartslag van de baby luisteren. In de namiddag gingen we langs bij 3 patiënten in het dorp. De eerste dame was al 60 jaar verlamd aan haar onderbenen waardoor ze in een verkrampte houding lag in haar huis. Zij was in die 60 jaar nog nooit naar de dokter gegaan. De 2e patiënt was een meneer die 30 jaar geleden een BBQ stok in zijn nek gekregen had door een straatgevecht, hierbij werden er zenuwen beschadigt die de functie van zijn rechterarm regelen. De eerste 10 jaar na dit accident kon hij nog werken maar de functie van de arm verslechterde met de tijd. De laatste patiënte was vorige week gevallen wanneer ze wou uitstappen van de jeepney. Er was een vermoeden van een gebroken heup omdat zij niet meer kon stappen. De vrouw had al doorligwonden gekregen door steeds op dezelfde drukpunten te liggen. Deze werden niet verzocht door te weinig materiaal. Er ontstond tussen de studenten de discussie om de vrouw mee te nemen naar het ziekenhuis de volgende dag omdat wij er toch naartoe gingen. De vrouw wou eerst niet omdat ze haar zoon, die psychiatrische problemen had, niet wou achterlaten. Na veel motiveren, ging de vrouw de volgende dag toch mee met ons.

Dinsdag gingen we naar het health center op een halfuur rijden van onze community. We namen de gewonde vrouw mee en ook haar zoon, hij ging naar een psychiatrische instelling. We kregen een rondleiding en uitleg over de werking van het lokale ziekenhuis.